Post-lewicowy anarchizm

Anarchizm post-lewicowy – nurt myśli anarchistycznej, który promuje krytykę stosunku anarchizmu do tradycyjnej lewicy. Niektórzy post-lewicowcy próbują uciec od ograniczeń ideologii w ogóle, prezentując jednocześnie krytykę organizacji i moralności^[1]. Pod wpływem prac Maxa Stirnera i Międzynarodowych Sytuacjonistów post-lewicowy anarchizm charakteryzuje się skupieniem myśli na insurekcji społecznej i zmniejszeniem organizacji społecznej^[2].

Postlewicowcy argumentują, że lewica, nawet ta rewolucyjna, jest anachroniczna i niezdolna do tworzenia zmian. Twierdzą, że postlewicowy anarchizm oferuje krytykę radykalnych strategii i taktyk, które uważa za przestarzałe: demonstracji, walki zorientowanej na klasę, skupienia się na tradycji i niezdolności do ucieczki od ograniczeń historii. Książka Anarchy in the Age of Dinosaurs, na przykład, krytykuje tradycyjne lewicowe idee i klasyczny anarchizm, wzywając jednocześnie do odmłodzenia ruchu anarchistycznego. Esej CrimethInc. „Your Politics Are Boring as Fuck” jest kolejną krytyką ruchów „lewicowych”:

Dlaczego uciskany proletariat nie oprzytomniał i nie przyłączył się do waszej walki o wyzwolenie świata? [...] Ponieważ wiedzą, że wasze przestarzałe sposoby protestu – wasze marsze, ręczne znaki i zgromadzenia – są teraz bezsilne, aby spowodować prawdziwą zmianę, ponieważ stały się tak przewidywalną częścią status quo. Wiedzą, że wasz postmarksistowski żargon jest odstręczający, ponieważ jest to język zwykłej akademickiej dysputy, a nie broń zdolna do podważenia systemów kontroli...

↑ „Post-Left Anarchy: Leaving the Left Behind Prologue to Post-Left Anarchy” Jason McQuinn.
↑ Realizing the Impossible. ISBN 978-1-904859-32-1.

[ideology-1] „Post-Left Anarchy: Leaving the Left Behind Prologue to Post-Left Anarchy” Jason McQuinn.

[2] Realizing the Impossible. ISBN 978-1-904859-32-1.

[1]

[2]